Grote zware rugtas uitpakken en de stad in. Het is nooit duidelijker geweest hoe slecht mijn richtingsgevoel is. Binnen de kortste keren, ben ik helemaal verdwaald. In plaats van naar links, ga ik naar rechts, en verbaas me er om dat ik bepaalde herkenningspunten niet meer kan vinden. Ter verdediging, de laatste keer dat ik hier zat, was bijna tien jaar geleden. Delen van de stad liggen er zo verlaten bij dat ik me niet echt super veilig voel. Zou het komen omdat het zondag is? Ik hoop van wel.
Naar de Quick voor het avondeten, daar is het in ieder geval niet stil en verlaten. Wat een geschreeuw en gekrijs van de kids en de volwassenen! Er staat zelfs een vrouw, geen dame, als een viswijf op de stoep te schreeuwen tegen een man, Ik hoop dat het haar man is. Niet alles is drama, de acties van één pa en zijn twee kids vallen op. Hun tafel staat afgeladen met eten en met verpakking en ik heb mijn oordeel al klaar... Ze zijn klaar met eten, hij staat op... En ruimt alles op. Zelfs de tafel neemt neemt hij af met een servet. Chapeau!
Er is echt iets mis met de horeca prijzen in Nederland! Het bier uit de minibar verschilt niet veel in prijs met bier in een kroeg hier in Nederland. Twee biertjes genomen op m'n kamer, ik heb geen zin om in mijn eentje ergens wat te gaan drinken.
Alléén reizen heeft ook zo z'n nadelen.
No comments:
Post a Comment