Een tijdje geleden heb ik Johan belooft dat ik zijn tweede boek zou lezen en recenseren. Zodoende bied ik je de eerste recensie aller tijden op mijn weblog, tevens mijn eerste blog in het Nederlands.
In zijn boek “Antwerpen, stad naar mijn goesting” biedt Johan Peters ons niet alleen zijn visie op Antwerpen stad en België, maar ook een blik op wat hij heeft moeten meemaken sinds zijn verhuis. Als migrant zijnde, herken ik vele van zijn ervaringen en de onrust en stress die bij zo’n stap horen.
Dit boek is als een gesprek tussen de auteur en de lezer. Hij balanceert en danst als het ware tussen stereotypen, tegenslagen en route-beschrijvingen zonder zich mee te laten slepen. De schrijver boeit door persoonlijke anekdotes op te nemen in zijn schrijven, zonder al te persoonlijk te worden. Hij weet de minder leuke kanten zodanig te presenteren dat ze niet deprimerend zijn. Ik ben ook niet anders gewend van deze schrijver.
De voor Johan kenmerkende irreverentie, droge humor en doortastendheid komen weer terug in zijn schrijfstijl. Kortom, hij is een Rotterdammer. :)
Was er niks aan het boek wat ik minder vond? Jawel. En dat heeft meer te maken met mijn traditionele visie over boeken dan met dit boek zelf. Het is even wennen om emoticons en stukken uit weblogs terug te lezen in boekformaat.
Doen deze punten afbreuk aan het boek? Mijn antwoord daarop is een volmondig NEE. Johan’s schrijftechnieken geven het boek juist zijn luchtigheid.
Met “Antwerpen, stad naar mijn goesting,” presenteert Johan een luchtig doorleesboek, perfect voor een middagje in de zon (of een regenachtige middag.)
1 comment:
Dank voor je positieve woorden. Vind je het oké als ik je recensie overneem op mijn weblog?
Post a Comment